Веселинка Стојковић
У парку
Баш сам глупа девојчица!
Нека ме Ивица гледа колико хоће,
И ја ћу њега,
Шта ми може!
Синоћ кад ветар дувао је снажан,
Пред другарима правио се важан,
И ја сам,
Баш ме брига!
Ено га, опет на исту клупу седа!
Е баш ћу да прођем поред њега,
Уинат,
Тако му и треба!
Нећу да будем глупа девојчица!
Во паркот
Е вистина сум девојче глупаво!
Нека ме гледа Ивица колку што сака,
и јас него к;е гo гледам
– па што?
Синок;а ветер дуваше силен –
пред друштвото тој се правеше важен,
и јас се правев
– па што?
Ене го на истата клупа седи пак,
за инат покрај него к;е минам
и нема да му дадем знак
– па што? Така му треба!
Нема да бидам девојче глупаво
па да се вљубам во него!
Препев на македонски језик: Тамара Арсовска
Илустрација: Марија Јовић